بیماری زونا چیست و راه درمان Fundamentals Explained

در روان‌گسیختگی پارانویا به نظر می‌رسد که شخص بیشتر گرفتار حالت‌های بد رفتاری یا اندیشه‌های بد مانند دشواری در اندیشیدن، تمرکز، یا توجه می‌باشد. از منظر روان‌شناسی[ویرایش]

علائم زونا می‌توانند بر روی صورت و چشم‌ها، دهان و گوش‌ها نیز ظاهر شوند. این ویروس همچنین می‌تواند برخی از اندام‌های داخلی را تحت‌ تاثیر قرار دهد. ​

در صورت عدم تاثیر کافی لازم است با یک پزشک به صورت تلفنی یا حضوری مشورت کنید تا با توجه به شرح حال دقیق داروی مناسب داده شود.

 معمولاً در اواخر نوجوانی یا اوایل بزرگسالی علایم این بیماری بروز می کنند.

تاول‌های پر از مایع که پاره شده و به‌صورت دلمه درمی‌آیند

سر و کار داشتن با افراد پارانویید بسیار مشکل است زیرا بسیار زودرنج هستند و رفتارشان معمولاً خصمانه‌است و از نظر احساسی بسیار بسته و نسبت به هر فعالیتی بی میل هستند.

شایع ترین اختلالات شخصیت که همزمان با این اختلال رخ می دهد عبارتند از:

If paranoid feelings are making you anxious or In case you have minor symptoms of melancholy, medicines will make them Considerably worse. In lots of people, they will trigger a psychiatric ailment with correct medical paranoia like a symptom.

کسانی که سیستم ایمنی ضعیف‌تری دارند، بیشتر از دیگران در معرض خطر این عوارض هستند.

درمان بر افزایش مهارت‌های عمومی مقابله‌ای، به ویژه اعتماد و همدلی و همچنین بر بهبود تعامل اجتماعی، ارتباطات و عزت نفس تمرکز دارد.

درمان زونا به منظور کاهش اثرات ویروس و همچنین مدیریت درد در نظر گرفته شده است. داروهای مختلفی وجود دارند که قابل استفاده هستند و پزشک در مورد بهترین گزینه‌های درمانی برای وضعیت خاص فرد صحبت خواهد کرد.

بیش از افراد عادی از حساسیت، زودرنجی، شکاکی، بدبینی و یک دندگی بهره‌مند است و چه بسا همین ویژگی‌ها و حالت‌های متفاوت است که موجب شکل‌گیری اندیشه‌های عمیق در او می‌شود.

پزشک معمولا بیماری شینگلز را از طریق معاینه‌ی بدنی و با ارزیابی ظاهر بثورات و تاول‌های روی بدن تشخیص می‌دهد. با این حال، در بعضی موارد، از مایع داخل تاول‌ها نمونه‌برداری می‌کند و آن را برای بررسی وجود ویروس به آزمایشگاه می‌فرستد.

بسیاری از حکام مستبد، به پارانویا بیماری زونا الناز شاکردوست مبتلا بوده‌اند. برای مثال استالین نمونه بارزی از شخص پارانویا بوده‌است. با اینکه استالین دائماً دچار توهم توطئه علیه خودش بود، این مورد می‌تواند سؤال خوبی را به وجود بیاورد. استالین، در واقع دشمنان زیاد داشت اما در عین حال دچار توهم توطئه هم بود و فکر می‌کرد اطرافیانش دائماً مشغول دسیسه چینی علیه او هستند.